Wylewki anhydrytowe to nowoczesne rozwiązania dla każdego domu. Wiążą szybko, przy tym cechują się naprawdę imponującymi parametrami technicznymi, gwarantującymi solidną podłogę na długi okres czasu. Wiadomo, że ten rodzaj wylewki wiąże znacznie szybciej niż tradycyjny beton. Dawniej, liczono średnio, że wylewka wysycha około 1 centymetra na tydzień – przy kilkucentymetrowych wylewkach czas oczekiwania na całkowite wyschnięcie potrafił przekroczyć nawet miesiąc! Teraz nie zawsze mamy aż tyle czasu, by wstrzymać remont. Na szczęście wylewki anhydrytowe są suche już po 12-48 godzinach, w zależności od grubości posadzki. Po upływie tego czasu bez obaw można wchodzić na ich powierzchnię, natomiast całkowity proces schnięcia jest zakończony po około 6-7 dniach. W tym okresie można już uruchomić ogrzewanie podłogowe, co przy betonowej wylewce byłoby niemożliwe. W przypadku robienia paneli czy glazury najlepiej jest poczekać około 7 dni od wylania wylewki, aby mieć pewność, że również środkowa warstwa jest już całkiem sucha.
O wylewkach anhydrytowych w ostatnim czasie można naprawdę wiele usłyszeć i nie powinno nas to dziwić – coraz więcej osób docenia solidność tych wylewek, które cechują się znacznie lepszymi parametrami od wylewek betonowych. Niestety, ten rodzaj materiału ma wiele zalet, ale również kilka wad. Na pewno nie nadaje się on na zewnątrz budynku – wylewka anhydrytowa jest wrażliwa na zmienne temperatury i nie wytrzyma na pewno minusowej temperatury. Kolejną sprawą jest jej niska odporność na działanie wilgoci, pod wypływem, której zaczyna pęcznieć i z czasem kruszy się. Na zewnątrz wylewka zawsze będzie stykała się z tymi czynnikami, dlatego trzeba wybrać posadzkę betonową, o wiele bardziej odporną. Wylewka anhydrytowa nadaje się tylko do ogrzewanych wnętrz i jeśli będzie miała kontakt z wodą to trzeba ją dodatkowo zabezpieczać. Warto o tym pamiętać, aby nie robić sobie kłopotu. Położenie anhydrytu na zewnątrz zmusi nas, bowiem do remontu i położenia nowej wylewki już po pierwszym sezonie jesienno-zimowym.
Posadzka anhydrytowa nadaje się pod każdy rodzaj materiału, w tym pod glazurę. Trzeba jednak pamiętać o pewnej ważnej kwestii, mianowicie płytki można kłaść dopiero, gdy uzyskamy suchą wylewkę. Nie jest, bowiem powiedziane, że po 12-48 godzinach, w których wysycha wierzchnia warstwa wylewki anhydrytowej, można od razu kłaść na nią materiał wykończeniowy. O tej sprawie należy pamiętać, aby później nie spotkać się z niemiłą niespodzianką w postaci odpadających lub kruszących się płytek. Aby sprawdzić czy jastrych jest suchy, można wykonać prosty test - na jego powierzchnię na 24 godziny należy nakleić folię – jeśli po upływie tego czasu będzie ona sucha, można bez przeszkód kleić glazurę. W wypadku gdy na powierzchni folii będzie widać parę wodną czy krople wody, trzeba jeszcze poczekać z dalszymi pracami, od kilkunastu godzin do kilku dni. Pomiaru można dokonać także profesjonalnie, przy użyciu higrometru. Można również zacząć wygrzewać jastrych poprzez uruchomienie ogrzewania podłogowego w domu.
Wylewki anhydrytowe wbrew pozorom nie są jednakowe, różnią się nie tylko producentem, ale również przeznaczeniem. Trzeba czytać napisy na opakowaniach, by poznać dokładnie typ anhydrytu. Wśród nich można wyróżnić kilka klas odporności na ściskanie (C-20, C25, C30, C35) oraz odporności na zginanie (F4, F5, F6, F). Każda klasa cechuje się innymi parametrami, które mogą nadawać się do różnorodnych pomieszczeń i należy wylewać je w zróżnicowanej grubości. Oczywiście laikowi te parametry wiele nie powiedzą, jednak specjaliści z zakresu budownictwa na pewno będą wiedzieli które klasy wylewek wybrać. Warto jednak powiedzieć, że przy zwykłym użytkowaniu w zupełności wystarczają anhydryty o najniższych klasach. Mają bowiem tak dobre parametry, że wytrzymują one normalne obciążenia. Klasy mają największe znaczenie jeśli materiał jest wylewany w halach przemysłowych, budynkach użyteczności publicznej czy w obiektach takich jak sklepy wielkopowierzchniowe. Parametry liczą się także jeśli wykonujemy pod jastrychem ogrzewanie podłogowe.
Pod nazwą dylatacja kryje się nic innego jak tworzenie specjalnych szczelin w materiałach konstrukcyjnych, które są przystosowane do przyjmowania odkształceń materiału. Mogą one powstawać na skutek obciążenia, temperatury czy naprężeń. Przykładem jest choćby rozszerzanie się metalu podczas wysokich temperatur powietrza. Dylatację wykonuje się także przy wylewkach, gdzie dochodzi do rozszerzania się zasychającego materiału. Anhydryt ulega rozszerzeniu w znacznie mniejszym stopniu niż beton, dlatego dylatacje w wypadku posadzki anhydrytowej nie muszą być tak rozległe. Wystarczy wykonać je przy ścianach, kolumnach czy belkach, wykorzystując do tego specjalne taśmy dylatacyjne. Jeśli nie wykonamy dylatacji przyściennych to jastrych może ulegać wybrzuszeniu i zacznie w końcu pękać – przecież nie o to nam chodzi, gdy wykonujemy nową posadzkę. Przy posadzkach anhydrytowych większa ilość dylatacji nie jest wymagana. Zazwyczaj dylatację wykonują firmy, które zajmują się wykonaniem wylewki i ta usługa wliczona jest w ogólną cenę posadzki.
Wylewki anhydrytowe mimo swojej popularności i niezawodności, mają kilka istotnych wad. Trzeba je znać już na etapie planowania remontu, ponieważ te cechy anhydrytu mogą pokrzyżować nam plany. Nie decydujmy się na ten rodzaj wylewki w pomieszczeniach wilgotnych – nie ważne czy będzie działała na nie para wodna czy bezpośrednio woda. Posadzki anhydrytowe pod wpływem wody pęcznieją, powiększają swoją objętość i w końcu zaczynają się kruszyć – całkowicie tracą swoje właściwości i nadają się wtedy tylko do wymiany, co wiąże się z koniecznością ponownego remontu i wydatków. Można je zabezpieczyć folią w płynie, ale to rozwiązanie też nie jest w 100% idealne i sprawdza się na krótki czas. Wylewki te stanowczo nie nadają się na zewnątrz oraz do pomieszczeń gdzie może dochodzić do dużych wahań temperatury, np. do garażu. Po wylaniu wylewki materiał przez 48 godzin nie powinien być narażony na duże nasłonecznienie oraz na przeciągi – to kolejne aspekty, o których musimy pamiętać, by posadzka zachowała swoje właściwości.
W momencie, kiedy decydujemy się na wylewkę anhydrytową wraz z ogrzewaniem podłogowym musimy postępować wedle określonych prawideł. W przeciwnym wypadku nie uda nam się uniknąć degradacji podłogi. Skutkiem tego niezwykle pożądanym działaniem jest tutaj wygrzewanie posadzek anhydrytowych. Najlepiej tego rodzaju działanie zainicjować na piąty dzień po wylaniu naszej posadzki. Jednak już na etapie jej wysychania warto zatroszczyć się o to, aby w pomieszczeniu panowała temperatura nie mniejsza niż 5°C. Co więcej wygrzewanie zaleca się zapoczątkować niezwykle ostrożnie tak, aby w pierwszym dniu temperatura zasilania ogrzewania podłogowego była większa o około od 5 do 10°C od temperatury w samym pomieszczeniu. Następne dni powinny podnosić sukcesywnie temperaturę o 5°C tak, aby finalnie osiągnęła ona maksymalnie 55°C. Na takim poziomie powinno się ją utrzymywać przez kolejne dwa dni, a później należy stopniowo schładzać posadzkę. Przeprowadza się to w oparciu o podobne reguły, jak podczas podnoszenia temperatury. Należy tutaj obniżać temperaturę posadzki o 5°C co 24 godziny, aż do uzyskania wartości rzędu 20-25°C.
Wylewka anhydrytowa jest bardzo trwałym i odpornym materiałem, który nie traci swoich właściwości nawet gdy od wykonania posadzki minie kilka czy kilkanaście lat. Powszechnie jednak wiadomo, że są pewne ograniczenia odnośnie tego, gdzie materiał może być wylewany. Garaż jest pomieszczeniem w którym nie zawsze można wykonać ten typ wylewki, ale zależy to od specyfikacji danego pomieszczenia. Jeśli jest ono wilgotne, posiada kratki ściekowe i może być narażone na działanie zmiennych temperatur, to niestety takiej wylewki lepiej tam nie wykonywać. W przypadku garażu w którym nie ma wilgoci i który w zimie jest cały czas ogrzewany, oczywiście istnieje możliwość wykonania jastrychu anhydrytowego. Wylewkę trzeba jednak zabezpieczyć specjalną żywicą lub folią w płynie, ponieważ garaż może zostać zalany czy narażony na inne niekorzystne czynniki. Grubość wylewki anhydrytowej zalecanej dla tego pomieszczenia to przynajmniej 6 centymetrów, trzeba również przygotować izolację przeciwwilgociową przy bramie garażowej.
